17 yaşına kadar mavi ile yeşilin kucaklaştığı cennet gibi bir yerde yaşamıştı.
O zamanlar nasıl bir nimetin içinde olduğunun farkında değildi.
Ama ileride öğrenecekti.
Üniversiteyi kazanınca büyük bir hevesle ve istekle adeta kaçarcasına köyünden ve memleketinden koptu.
Kısa tatiller dışında bir daha asla geri dönemedi.
Geride masmavi bir deniz, yemyeşil dağlar ve bayırlar, durmaksızın akan soğuk pınarlar ve çeşmeler, elma ve kiraz ağaçları, ekin ve mısır tarlaları, fasulye, salatalık, biber ve domates bahçeleri, görkemli ve heybetli ceviz ağaçları, tadı emsalsiz kara üzümler, patlıcan incirleri, kış armutları, fırınlanmış kara incir kuruları, çeşit çeşit erikler ve meyveler, dalları yerde dut ağaçları ve daha sayamayacağı kadar her biri paha biçilmez değerde nice güzel nimetler bırakmıştı...
